Rabu, 16 Maret 2011

Pasar Terapung Nasibmu Kini...????

Aku sudah lama kada naik klotok, makanya setelah menyusuri sungai Alalak lawan kakawalan, teringat masa kanak-kanak dahulu di kampung. Sepanjang sungai nang aku lewati, masih banyak urang nang mandi, mancuci baju, dan pasti kada katinggalan juwa nang mambuwang hajat.

Maklumlah kalo di kampungku wc alias jamban to langsung di sungai haja, kada uyuh2 apa an kalo handak buwang air besar atawa ba kamih. Lawan juwa kabiasaan ini sudah turun temurun tumatan datu nini dahulu. Amun urang luwar pasti am ba kometar nang lain2 " jijik lah? airnya keruh dan pasti banyak penyakitnya". Itu setiap kali aku katamu lawan urang luwar kampungku, tapi kami urang kampung (ndeso), kadida kana penyakit atawa bermasalah. Mungkin juwa sudah kebal atau sudah terbiasa, sehingga kalo urang luwar merasa jijik atawa kada nyaman, kami santai2 haja.

Aku naik klotok tumatan pelabuhan lama di muka kantor walikota banjarmasin, itu dahulu manurut tukang supir kalotok, palabuhan lawas atawa dahulu sebelum dibuwat siring oleh pamarintah. Jadi klo handak singgah atawa batambat dahulu disitupang wadahnya. Amun juwa parak lawan pasar, jadi kalo batukar2 tumatan hulu sungai atawa tumatan handil di muara parak laut sana, disitupang wadah ma mandaknya bubuhan kalotok to.

Pukul 5 baisukan, aku naik kalotokm rancananya handak manuju ka wadah pasar Terapung nang terkenal to, wadahnya di muara sungai kuin sana, jadi aku harus mamutar dahulu jalannya ne, manuju sungai Barito nang sangking ganalan to lalu ba mudik sadikit manuju lokasi pasar Terapung. Amun karena masih baisukan, jadi tarasa sigar banar mata, sepanjang sungai, banyak banar nang mandian atawa nang hanya duduk2 haja urang. Apalagi pas liwat pasar, basusun kalotok nang siap untuk ma anggkat barang nang handak dibawa ka kampung2 di hilirnya.

Kada lawas bakalotok manyusuri sungai alalak ne, ampun kalotok bapadah " kita mahantas haja lewat sungai kuin, amun kada kita kasiangan sampai ka pasar tarapung". Amun aku ne karena kada tahu juwa jalurnya, hayu haja. Ternyata sungai nang kami lalui ini halus haja dan kiri kanannya parumahan panduduk sudah, takut haja pang kalo2 di lempari urang lawan kayu atawa botol minuman, karena gelombang lawan juwa suara kalotok kami mangganggu urang dalam rumah. Tapi ternyata kalo masih baisukan memang rami juwa urang lalu lewat di sungai kuin ne, ada nang bajuwalan wadai, ada nang mambawa turis juwa, lawan ada nang mancari iwak lawan jala,..kada katinggalan juwa banyak nang mandian, jadi rami ai.

Sampai di muara sungai kuin sudah mulai siang sakitar jam 7 an. Amun sudah jam saginian bubuhan acil2 nang bajuwalan di pasar terapung bapindah wadah am sidin, karena gelombang sudah ganal lawan juwa karena kebiasaan nang tumatan bahari, Pasar Terapung ne hanya sampai jam satangah tujuh ja (6.30 wit).

Lawan juwa wayah ini, wadah pasar terapung sudah banyak barubah, kalo dahulu nang banyak adalah kalotok hilir mudik urang mambawa buah2an, wadai, lawan iwak. Amun wayah ini, aku liat sudah baganti lawan pelabuhan kapal tangker minyak Partamina, jadi bubuhan acil2 ne wadah sidin bajuwalan sudah diambil alih lawan kapal2 nang sangking ganalan, kasian aja pang.

Padahal dahulu kalo urang kada ka pasar terapung ne, rasanya kada abdol bakunjung ka banjarmasin, tapi wayah ini, Pasar Terapung sudah diapung-apung oleh gelombang kapal2 tangker. Wisata bahari atawa kalo handak malihat acil2 masing manggunakan sistem barter kada talihat lagi am. Pasar Terapung oh,...Nasib mu Kini....

Tidak ada komentar:

Posting Komentar